De N van name .....

Dit bericht ontbrak nog.
En jullie allemaal dank voor de leuke reacties. Super om te lezen.
Inmiddels zijn we in Leon en hebben we net heerlijk gegeten voor de verjaardag van Joost.

En nu de N van name....

Vorige week hebben we de projecten bezocht die door Hotel con Corazón gefinancierd worden.
We rijden met het busje mee dat de negen tutoren elke middag naar de gemeenschap Lagunas brengt. Een tochtje van zo’n 20-30 minuten. In deze tijd van het jaar veroorzaken we een enorme stofwolk, in het regenseizoen kan het tochtje wel eens wat langer duren omdat de weg dan niet goed begaanbaar meer is.

Lagunas is een gemeenschap net buiten Granada waar de armoede meer zichtbaar is. Kleine huisjes met golfplaten dak of soms nog minder. De tutoren geven extra lessen rekenen, Spaans en lezen op twee scholen hier. Dit gebeurt in de middag, want in de ochtend gaan de kinderen naar de gewone school. De scholen zijn net weer begonnen, na een vakantie van ruim twee maanden. Best lang voor kinderen om dan de draad weer op te pakken. Hoe zat het ook alweer met die letters? En hoe moest ik ook alweer optellen?

In de eerste les waar we bijzitten, ‘tweede klas’ (ander onderwijssysteem dan bij ons), zitten vijf enthousiaste leerlingen die een les Spaans krijgen. De tutor Dayana werkt met tekeningen op het bord en de leerlingen moeten het woord eronder schrijven. Dat valt nog niet zo mee. Daarna brengt ze een wedstrijdelement in en staan de leerlingen te springen van ongeduld om een woord met een bepaalde letter op het bord te schrijven. En zo komt de N van name ineens uit de mond van een leerling. Toch bijzonder bij de les Spaans. Zeker omdat het woord in het Spaans nombre is. Ook met een n dus. De invloed van die kaaskoppen misschien die geen Spaans spreken??!!

Bij de les Engels aan leerlingen van de hoogste klas van de primary school zitten twaalf leerlingen ijverig te oefenen. Het gaat erg goed. Eva is een nieuwe tutor van con Corazón en dit belooft veel goeds. Ze geeft in de ochtend ook les aan leerlingen van de secondary school en ook het personeel van het hotel en de andere tutoren worden in de gelegenheid gesteld om Engels te leren. Een slimme zet in zo’n toeristische stad als Granada. Dat schept mogelijkheden!

Op de andere school is het meer behelpen met het lesgeven, want er zitten twee groepen in één klaslokaal. En de ene groep moet hardop letters roepen en dan valt het voor een leerling van de andere groep niet mee om een tekst van het bord verstaanbaar voor te lezen. Zeker als er ook nog twee van die westerlingen naar je zitten te kijken. Maar het lukt. En voor ons is het ook een goede les Spaans!

De middag wordt afgesloten met een partijtje voetbal. Weer die enorme stofwolken. Wat me vooral is opgevallen bij dit eerste bezoekje is de gedrevenheid van de tutoren. Mooi om te zien dat ook zij met corazón werken. Daarnaast viel me het gebrek aan materialen in de school op. Nergens hing een plaat met letters of een poster met sommen. Zou het er niet zijn? Is het verdwenen? Of wordt het door het stof zo vuil dat men het niet ophangt? Daar ga ik nog wel achterkomen. Genoeg te doen!