PRETTY TRAVELLING GIRL

Altijd goed voor je zelfvertrouwen als je zo wordt genoemd, niet dan? Dat pretty of bonita hebben ze hier voor in de mond liggen, dus dat geloof ik wel, maar travelling dat is absoluut van toepassing als ik naar de afgelopen zes weken kijk.
Calvacante, Alvaro, Cuzco (Peru), Porto Velho (Rondonia), Rio Branco (Acre), inheems gebied Alpurina, Brasileia, Assis Brasil, Puerto Maldonado, en ook nog ff de grens bij Bolivia over. Schatting: 10.000 kilometer met bus, auto en vliegtuig. En dus ondoenlijk om in een pagina samen te vatten. Jullie zullen het vooral met foto’s moeten doen. Ook net zo leuk ipv al die verhalen.

Samengevat: de twee weken ivm IIRSA (een infrastructuur project in Latijns-Amerika, soms ook dwars door inheemse gebieden), met drie heren uit Nederland, was interessant en ik heb er op verschillende vlakken veel van geleerd. Hierover moet ik al voor mijn werk schrijven, dus daar heb ik nu geen zin in.
Het tweede deel van de reis was een weekje Cuzco, op bezoek bij Jeroen en Kelly, die net als mij door CMC zijn uitgezonden. Wat een verschil met Brasil. Het stikte er van de toeristen en het ligt op 3400 meter (een trapje op en je hijgt alsof je al jaren rookt). En wat had ik weer een geluk: elke dag een strakblauwe lucht, terwijl de verhalen van Kelly en Jeroen over het weer verschrikkelijk waren. Het was voor mij wel koud, maar met vier dekens kon ik toch de slaap wel te pakken krijgen. Heb prachtige archeologische plekken bezocht (niet Machu Picchu: duur, ver, vergelijkbaar en heel toeristisch), veel gekletst met Kelly, Jeroen, Hans-Peter en Mildred, heerlijke koffie gedronken en genoten!
De laatste trip was nu. Drie dagen met Priscilla, collega en vriendin, naar een mooie plek vier uurtjes buiten Brasilia geweest. We hadden hier maandag en dinsdag vrij, want 15 november is de gedenkdag voor de Republiek. De regens zijn begonnen, maar het weer was ons nog goed gezind. Alleen aan het eind van de middag een enorme tropische regenbui. Heerlijk gewandeld en gezwommen bij de watervallen. De geluksmomenten bleven weer komen!

En dan ben ik ook nog jarig geweest (dank voor alle kaarten en kadootjes; ff een tip: volgende keer geen tulpenbollen meer opsturen, dat maakt het ministerie hier zenuwachtig!), heb ik ontzettend gedanst op DJ Tiësto (houdoe Thijs), wordt mijn samba er nog niet echt beter op, al blijven die Brazilianen zeggen dat ik een geboren talent ben (jaja), en komt Stephan over twee weken op bezoek!!

Dank ook voor alle leuke reacties op de vorige update. Erg stimulerend. Gaat op dit moment prima op werk, voel me er goed en nog heel veel werk te doen. Snap steeds beter hoe en wat.
BELANGRIJK: En als jullie mijn, ons werk willen steunen: stem op Het Vergeten Indianenverhaal! Zie de site van de omroep Llink, www.llink.nl - Vergeten Verhalen. Als we genoeg stemmen halen, dan komt ons Indianenverhaal in de uitzending (er staat een versie op de site die bewerkt is, ik hoop dat ze het origineel nog gaan plaatsen – veel interessanter, al zeg ik het zelf).

Tenslotte in november draait in Nederland de muzikale voorstelling Brasilia 2005, over de mislukte utopie van een stad, een productie van Huis aan de Werf (oa 18/11 Gruitpoort-Doetinchem, 19/11 Lataren-Venster-Rotterdam, Plaza Futura-Eindhoven, en De Verkadefabriek-Den Bosch). Info: www.huisaandewerf. Dat lijkt mij nou erg leuk. Ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden, en als jullie nou eens tegen de spelers zeggen dat ze ook eind december nog moeten spelen, kan ik ook nog gaan kijken.